Położony nad Wkrą Pomiechówek może pochwalić się historią liczoną już nie w stuleciach, a w całych tysiącleciach. W starożytności w latach 50-150 n.e. przez Pomiechówek przebiegał jeden ze szlaków bursztynowych. W trochę późniejszym okresie na Księżej Górze – wzniesieniu niedaleko ujścia rzeki Wkry do Narwi, znajdował się gród słowiański, kontrolujący szlak biegnący wzdłuż Narwi i Wisły oraz przeprawę przez Narew. Co zapewne zainteresuje kajakarzy, w XV wieku mieściła się tutaj komora celna dla flisaków, płynących Narwią z Litwy i Bugiem z Rusi Czerwonej. W XVI wieku okolice Pomiechówka rozwijały się szybko i bogaciły. Przez miejscowość przebiegały dwa ważne szlaki: Zakroczym – Psucin – Nasielsk i Zakroczym – Pomiechówek – Serock – z przeprawą przez Wkrę w Szczypiornie.

Znaczenie strategiczne

Pomiechówek zapisał się również w historii, nieraz w bardzo dramatyczny sposób. Podczas potopu szwedzkiego rozbito w bezpośredniej odległości warowny obóz szwedzkiego króla Karola X Gustawa. Okolice Pomiechówka były również widownią zaciętych walk pomiędzy wojskami francuskimi i rosyjskimi podczas kampanii napoleońskiej w 1806 roku. Jedna z bitew tej kampanii – 23 grudnia 1806 roku rozegrała się pod Czarnowem. Znaczenie strategiczne Miejscowości wpłynęło również bezpośrednio na jej rozwój. W XIX wieku rozbudowano młodszą część miejscowości – Pomiechówek. Został tu wybudowany Fort III, należący do wewnętrznego pierścienia obronnego odległej o 5 km Twierdzy Modlin. Jednym z epizodów wojny polsko-rosyjskiej i heroicznej obrony Warszawy przed Armią Czerwoną, była bitwa nad Wkrą, która rozegrała się 15 sierpnia 1920 roku. Poprzedził ją przemarsz wojsk polskich 67 i 68 pułku piechoty z Twierdzy Modlin do Kosewka (wówczas Kossówki).

Fort w Pomiechówku

Podczas drugiej wojny światowej w dawnym carskim forcie w Pomiechówku naziści utworzyli podporządkowane Gestapo więzienie karno-śledcze, w dokumentach polskiego ruchu oporu określane jako „obóz śmierci”. Przebywali w nim obywatele polscy – w tym także osoby pochodzenia żydowskiego – oraz Rosjanie, Ukraińcy i Węgrzy. Począwszy od marca 1941 roku do Pomiechówka masowo zwożono Żydów z miast północnego Mazowsza – między innymi z Nowego Dworu, Mławy, Ciechanowa, Sierpca, Zakroczymia i Raciąża. Na porządku dziennym były doraźne egzekucje o mniejszej lub większej skali. Do więźniów strzelano z wież wartowniczych. W dawnej łaźni Niemcy urządzili salę tortur. Na placu apelowym stała długa szubienica, na której jednorazowo wieszano kilkudziesięciu więźniów. Tylko w ciągu kilku dni września 1941 r. w Pomiechówku naziści zgładzili około dwóch i pół tysiąca osób.

fort w Pomiechówku
Fort w Pomiechówku

Atrakcje turystyczne

Głównymi atrakcjami turystycznymi miejscowości są dwie budowle sakralne. Pierwszą jest cerkiew prawosławna w Stanisławowie z dawnym cmentarzem prawosławnym przy drodze do Nowego Modlina. Nietypowy dla mazowieckich równin widok prawosławnej świątyni wzbudza zrozumiałe zainteresowanie. Po zakończeniu budowy Twierdzy Nowogieorgijewsk w Modlinie namiestnik Królestwa Polskiego książę Iwan Paskiewicz postanowił wzmocnić „żywioł rosyjski” na mazowieckich ziemiach. Okolice Nowogieorgijewska miały być zasiedlone ludnością wyznania prawosławnego z guberni rosyjskich, graniczących z Litwą. Właśnie dla potrzeb tej społeczności w roku 1844 rozpoczęto budowę pomiechowskiej cerkwi.

Cerkiew w Stanisławowie

Znacznie dłuższą historią może pochwalić się parafialny kościół rzymsko-katolicki z 1415 r., w dużym stopniu przebudowany w XVIII w., uszkodzony w czasie walk w 1939 r., i po wojnie odbudowany, należy do najciekawszych zabytków gminy. Jego architektura łączy wiele stylów począwszy od gotyku, poprzez renesans po barok. Kwadratowa wieża kościoła widoczna jest z daleka. Otoczony starymi drzewami (pod opieką konserwatora przyrody), jest żywym pomnikiem historii Polski, perłą na terenie powiatu nowodworskiego.

Położenie miejscowości nad rzeką Wkrą zdecydowa­ło o jej turystyczno­rekreacyjnym kierunku rozwoju. Spływy kajakowe cieszą się popularnością zarówno wśród miesz­kańców, jak i przybywających gości. Wkra – rzeka z głęboką historią, której status prawny ustalony jest od ponad 230 lat, wije się łagodnie, wśród lasów i łąk, przyjazna, o nurcie spokojnym, traktowana jako akwen szczególnie przychylny turystyce rodzinnej, idealna na pierwsze spotkanie z kaja­kiem.

Na uwagę zasługuje również Park Dolina Wkry, zlokalizowany przy kompleksie leśno-rekreacyjnym przy ul. Nasielskiej 1B. Został otwarty jesienią 2019 roku. Na blisko 10 ha zaprojektowano trasy do spacerów, poprowadzone tak, by chronić bogactwo fauny i flory. Wkomponowany w naturalny krajobraz lasów pomiechowskich i doliny Wkry, z całkowitym poszanowaniem wymogów dyrektywy siedliskowej. Nie ma tu mowy o plastiku czy innych tworzywach sztucznych. Wszystko zaprojektowano tak, by przebywający w kompleksie czuli, że obcują z przyrodą w najczystszej postaci.